__adam kadın__
I. kısım (tanışma)
adam dedi kadın,
kadın gittikten sonra kendinden..
kadın dedi adam, kadınının gittiğini görünce kendinden.
kadın döndü kendine kendinden kaçmadan önce,
kadın ağladı içine adam yok diye..
bir yaz sabahı,
belki umarsız,
bir yaz sabahı,
belki cansız yatıyordu kadın kendi kalbinde,
buldu adam yol kenarında yürürken,
buldu adam kırmızı sesli bir kadından bir kadın,
kadın dedi adam kanattı bilmedikleri herşeyi
bildikleri herşeyiyse sakladı,
kadını gördüğünde;
masanın karşısında,
sesinin yarısında,
ömrünün henüz ilk ortasında,
baktığında;
aklının kenarında,
çiçeklerin renkli yanında,
çimenlerin arasında öylece duruyordu,
konuşmadı kadın ilkin,
ilkin fer oluverdi tüm fotoğraflar,
tüm kadınlar oluverdi kadın adam için.
adamı gördüğünde;
fikri muammaya,
dimağı ahkamlı bir yaraya,
debisi kızgın kuma,
baktığında,
yazısı alnına,
acısı kor olmuş semaya,
kendi çölde yanan çaya benziyordu.
konuşmadı adam ilkin,
ilkin kem oluverdi tüm gözler,
tüm adamlar oluverdi adam kadın için.
denizleri ilk gördüğünde düştüğü yanılgıyı hatırladı kadın
sonra,
sonra adam ilk gördüğü çimene ilişti,
iliştiği tüm şiirleri biriktirdi,
adam yan dedi yüreğim.
yitirdiği ilk seviyi tekrar duyduğunu hatırladı adam sonra,
sonra kadın son gemiye yetişti,
yetiştiği tüm seyirleri kaptanına verdi,
kadın yan dedi yüreğim.
adam usulca bıraktı kalbini yere,
yerle yeksan oldu gökyüzü,
kadın ağladı kendi gözyaşına.
merhaba dedi kadın,
unuttu tüm geçmişini,
merhaba dedi adam,
yazıverdi o an binlerce dizeyi,
ve başladı birikmiş tüm hatıralar,
gösterimi binleri bulmuş yaşanmışlıklar.
Temmuz-Ağustos 2010
II kısım (tanıma)
gece çökerken,
camlar önünde ıslık çaldı adam
adam ilk kez kadın dediğini
hatırladı.
kadın adamı eskisinden bulduğunun
farkına vardı.
yazdı adam aklının köşesine
bir köşesine koyuverdi elinin sesini
adam sen dedi
sen bensin…
ahkam içinde yoğurdu kadın kalbini
cam önü ıslıkları biriktirdi
adam ikinci kez kadın dediğinde
bağırdı sessizce
bir yerini duyuverdi sevinin
kadın ben dedi
ben de sensin.
acıdan ağrıtan bir sancıyla irkildi
sancıdan ağrıyan kalpler
kadınadam adamkadın pervadar
lal oldu diller bir müddet
bir müddet tanıdılar birbirlerini
susmayı araç bilerek
kadın korkuyorum dediğinde
adam biriktirdiği ıslıklardan bir
şarkı çıkardı,
kadın perişan
adam her gönüle divan...
ama sus olmadı gözler
4 ömür üstüne yeminler edildi
Fışkırdı bir volkan gibi duygu
Pus oldu tabiat
Kadın,
adam gel dedi
gelmedi adam bir vakit
yenilgilerini hatırladı
hatıralarına yenildi kadın
kadın
gel adam dedi daha bir gür
peki dedi rüzgarda kaybolan sesiyle
adam
adam sev dedi yüreğim.
Girdiler birbirlerinin kalbine bir
vakit
Bir vakit aşk iftihar oldu sözlerde
Bulunduğu gibi kalmayan şehirler oldu
sevi.
III kısım (acı)
Deniz gör oldu
bir kör sahil müdavim buldu adamla
kanatan kanayan herşey gibiydi kadın
kadın belki bu hayatada figüran,
kemirirken içini binbir soru yol oldu
adam
adam acı dedi yüreğim
kadın sokak şarkıcılarında buldu bir
an tebessümü
sonra kaybetti kör bir sahil
müdavimini
aradı
ama zerre vardı fikrinde adam
kadın git dedi yüreğim
deniz gör oldu
bir amansız sahil martısı gördü
kadınla
kanatan kanayan herşey gibiydi adam
adam belki bil cümle bu hayata
figüran
dönerken içinde kum fırtınaları, sevi
cenk oldu
kadın acı dedi yüreğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.