o vakit dağların kulusun dedi babam
Dağları bilirim...
sadece rüzgarların konuştuğu çok gecem oldu,
çok dövdü çadırımı yağmur,
çok oldu üşüdüğüm,
kızgınlığından geçit vermediği çok oldu zirve yollarında.
dağları bilirim...
çok top oynadım sokullu pınarında,
demirkazıktan çok el salladım köylerdeki analara,
bacılara,
kardaşlara.
elma topladığımda oldu köylerinden
kırmızı ve içi yıldız kaplı...
dağları bilirim...
çok zaman yörük sandı kalbim kendini,
hiç yarı yolda bırakmadım düşlerimi,
çok tırmanmaya çalıştım duvarlara
çok suyunu içtim ardılın,
van gölüne el salladım süphanın doruklarından
kar vurdu yüzüme süphan,
ne bilirdim kavgalı olduklarını
ne bilirdim süphanın tüm bulutları patnos yaylasına sattığını
sinirlenipte bağırdığım çok oldu,
ama
ne ben darıldım dağlara
ne onlar kızdı bana,
anlattığımda gözlerim parlayarak,
içime dolan ışığı gördü
ve eğilip kulağıma tok sesi ile,
o vakit dağların kulusun dedi Babam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.