diyafram
ve koskoca parmaklarında küçücük hayallerim vardı
uzadıkça kısaldı tüm çoğalışlarım
yalanlar serpiştirdim çaresizliğime
kısaldıkça uzadı tüm dostlar
sakın ha sanmayın gepetto ustayım.
bilenler bilir evet evet bilenler bilir
cemal süreya dan aldığım "y" yi
eski bir battaniye altında "T" yapıverdim attila ilhan'a
bıraktım goetheyi duyduktan sonra
sakın ha sanmayın kleptomanım
durdu duracak sandığım çok oldu
çok yerde tekledi kalbim
düştüğüm tüm şehirler başkent oldular birer birer
ben öylece bir hükümranım
sanmayın ha beyazıt'ım.
tepelere sakladığım bir gözle van gölüne göz kırptım
erciyeste yılkılara el salladım
muş ovasına tütün ektim son kez ve
14 koca dağ devirdim rüyamda
sakın ha sanmayın Messnerim.
dünyayı tanıdıkça insanlara karşı çıktım
yoklardı hiç sanki
sanki hepimizin değildi
sevgi yazdıkça arttı içimde ama
sakın ha sanmayın ben değilim hikmet nazım.
ben sıradan ve sıyrılmış aradan
öyle biriyim
tahtalar arasında,
kelimeler arasında,
saraylar arasında,
karlar arasında,
ve düşlüler arasında.
ocak 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.